بررسی میزان آگاهی و نگرش خانواده ی بیماران مبتلا به اختلالات روانی مراجعه ‏کننده به مرکز روانپزشکی ابن سیناء مشهد در زمینه درمان با الکترو شوک

مقدمه: الکترو شوک درمانی(‏ect‏ ) از جمله رایجترین و البته منحصر بفردترین روشها، در درمان برخی از اختلالات مهم روانی به شمار ‏می رود. اما آنچه مسلم است، این شیوه از درمان علیرغم برخورداری از مزایای فراوان، برای بیماران و خانواده های آنان، روشی اضطراب ‏آور و ابهام آمیز است که باعث ایجاد نگرش منفی و مشکلات زیادی در امر پیگیری درمان تا حصول نتایج مطلوب می شود. از آنجا که ‏یکی از مهمترین عوامل اصلاح کننده برنامه ها و اقدامات درمانی، رفع نواقص و جلب همکاری بیمار و خانواده وی در زمینه در مان با ‏الکتروشوک، توجه به واکنشهای بیماران و خانواده های آنان می باشد، لذا بررسی نظرات و جمع آوری اطلاعات در زمینه آگاهی و نگرش ‏این افراد در باره ی ‏ect‏ از اهمیت ویژه ای برخوردار است.‏ ‏ هدف: این مطالعه با هدف‎ ‎تعیین ارتباط بین آگاهی و نگرش خانواده ی بیماران مبتلا به اختلالات روانی مراجعه کننده به مرکز ‏روانپزشکی ابن سینای مشهد‎ ‎‏ در مورد درمان با الکتروشوک انجام شده است.‏ روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی بوده و جامعه آن را، خانواده های دارای بیمار مبتلا به یکی از انواع اختلالات روانی مراجعه ‏کننده به مرکز روانپزشکی ابن سینا مشهد با حداقل یکبار سابقه درمان با الکتروشوک تشکیل می دهند. تعداد نمونه 71 نفر بودکه به ‏روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه ای مشتمل برسه بخش شامل: اطلاعات دموگرافیک، سوالات ‏مربوط به سنجش آگاهی و سوالات نگرش سنجی بر اساس معیار لیکرت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی(توزیع‎ ‎فراوانی، ‏میانگین و انحراف معیار)و آماراستنباطی(مجذورکای برای سنجش ارتباط بین آگاهی و نگرش با هر یک از متغیرهای دموگرافیک) و ‏آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن (جهت بررسی همبستگی بین آگاهی و نگرش واحدهای مورد پژوهش) استفاده گردید. ‏ نتایج: نتایج پژوهش بطور کلی مؤید آنست که اکثر(8/71%) واحدهای مورد پژوهش در زمینه ‏ect‏ دارای آگاهی ضعیف بوده و 4/70 ‏درصد آنان نیز نسبت به آن نگرش منفی دارند. همچنین نتایج آزمون آماری مجذور کای نشانگر آنست که بین میزان آگاهی و میزان ‏تحصیلات (0001/0‏p<‎‏)، سابقه بستری(034/0‏p<‎‏) و سابقه انجام ‏ect‏ (016/0 ‏p<‎‏) و بین نگرش و متغیرهای سابقه بستری (002/0‏p<‎‏) و ‏سابقه انجام ‏ect‏ (001/0‏p<‎‏) رابطه معنا دار وجود دارد و نیز براساس نتیجه آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، بین میزان آگاهی ‏واحدهای موردپژوهش و نگرش آنان نسبت بهect‏ همبستگی مستقیم و رابطه معناداری برقرار است(0001/0‏p< ‎‏ ، 78/0 ‏r=‎‏ ).‏ نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، آگاهی اغلب واحدهای مورد پژوهش درزمینه الکترو شوک درمانی ضعیف بوده و نگرش اکثر ‏آنان نیز نسبت به این شیوه درمانی منفی می باشد و نیز میزان آگاهی درمیان خانواده های باسطح تحصیلات بالاتر، بهتر بوده وهمچنین ‏خانواده های که بیمارشان دارای سابقه بستری و انجام الکتروشوک بیشتری می باشد، از آگاهی بهتر و نگرش مطلوبتری در این زمینه ‏برخوردارند.‏